III Konkurs Piosenki Radzieckiej 1964 rok

5 czerwca 1964 roku, siedziba Zarządu Wojewódzkiego TPPR ozdobiona flagami. Zielona Góra już po raz trzeci gościła radziecką piosenkę i wykonawców z całego kraju. Tym razem liczba uczestników wynosiła 79. Najstarszy w tym gronie Bolesław Pniak z Katowic liczył 45 lat, najmłodsza uczestniczką była 16 – letnia Krystyna Hałaj z Łodzi.
„Co trzeci uczestnik eliminacji śpiewał „płynie Wołga”, co najmniej po pięć razy usłyszeliśmy „Białe noce” i „Niekrasiwaja” – pisała „Gazeta Zielonogórska”. Uczestnikom akompaniuje Marian Radzik i Tatiana Wojtaszewska.
W jury zasiadał gość z ZSRR Aleksandra Pachmutowa, kompozytorka popularnego „Marsza geologów”, piosenek „Nasz los”, „Synowie bohaterów”, „Mój kochany” oraz twórczyni muzyki do będącego wówczas na ekranach kin filmu „Dziewczęta”. Obecnośc radzieckiej gwiazdy było nie lada wydarzeniem, kompozytorka zaskoczyła wszystkich wdziękiem i młodością. Była rówieśnicą niektórych uczestniczek konkurs, a miała już wtedy w swym dorobku kilka znanych piosenek i kompozycji.



Na tegorocznym Konkursie jury pracowało etapami. W pierwszym etapie wyłaniają spośród wszystkich wykonawców 21 solistów, 2 duety i tercet. W drugim etapie ustalano grono laureatów: 11 solistów i jeden duet.



Koncert laureatów zgromadził tłumnie zielonogórską publiczność, co było wyrazem rosnącej sympatii do imprezy. Koncert zostaje powtórzony w Powiatowym Domu Kultury w Lubsku.

/Laureat pierwszej nagrody Andrzej Łukaszewski/

Na konferencji prasowej organizatorzy informowali, że w przygotowaniach do tegorocznego III Konkursu wzięło udział ponad sto tysięcy osób. Przez świetlice gromadzkie oraz zakładowe i powiatowe domu kultury w całym kraju przewinęły się dziesiątki tysięcy młodych dziewcząt i chłopców ubiegających się o prawo udziału w eliminacjach wojewódzkich, a następnie w finale w Zielonej Górze.
Finał konkursu znajduje odbicie na antenie PR. W prasie przewieją się głosy, że piosenka radziecka rozśpiewuje młodzież, że skutecznie wpływa na rozwój masowego ruchu amatorskiego.

PROGRAM:

Zielona Góra, 4 – 6 Czerwca 1964 r.

· Przesłuchanie w sali kina „Newa” przy akompaniamencie Tatiany Wojtaszewskiej i Mariana Radzika – fortepian.
· Koncert w Hali Ludowej

Konferansjer: Bogdan Zalewski



JURY:

- Olga Łada – przewodnicząca
- Aleksandra Pachmutowa, juror honorowy, przedstawiciel Związku Kompozytorów ZSRR
- Tomasz Dąbrowski
- Prof. Witalis Drożała
- Filip Nowak
- Czesław Szkudlarz
- Jerzy Wasiak
- Andrzej Wróblewski
- Salomea Milanowska – sekretarz jury.


PIOSENKARZE – AMATORZY:
uczestnicy Finału III Konkursu, reprezentanci 14 województw

- białostockie – Wacław Świtaj, Ełk
- bydgoskie – Marian Dybowski i Halina Farbotnik
- gdańskie – Irena Leniewicz
- katowickie – Danuta Marczycka
- kieleckie – Zenona Sławek, duet Ewa Dachowska i Roman Grzegorczyk
- koszalińskie – Emil Dymytyk
- krakowskie – Emilia Niwelt oraz Stefania Seremak i Helena Woźniak
- lubelskie Zbigniew Wilczek, Zofia Wronko
- poznańskie – Mirosław Kowalak, Alicja Stefańska
- szczecińskie – Roman Remelski
- warszawskie – Janusz Dyga, Andrzej Łukaszewski, Elżbieta Siłkowska
- wrocławskie – Danuta Franiszyn, Tercet : Halina Cimicka, Urszula Kozub, Helena Nowak
- zielonogórskie – Maria Nowak, Zofia Wajsman

LAUREACI NAGRÓD:

I Andrzej Łukaszewski, Warszawa
II Duet Stefania Seremak i Helena Woźniak, Kraków
III Mirosława Kowalak, Poznań
IV Zbigniew Wilczek, Lublin
V Alicja Stefańska, Poznań
VI Janusz Dyga, Warszawa
VII Zofia Wajsman, Zielona Góra
VIII Maria Nowak, Zielona Góra
IX Zenona Sławek, Kielce
X Emil Dymytryk, Koszalin
XI Roman Remelski, Szczeciń
XII Emilia Niwelt, Kraków

IMPREZA TOWARZYSZĄCA:

* Koncert Laureatów Finału III Konkursu w Powiatowym Domu Kultury w Lubsku.

GALERIA:







/Uczestnicy przed Konkursem, moze ktos sie rozpozna?/



/Kwiaty dla laureatów/

Tytul następnego posta "I Festiwal Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze 1965 rok".

II Konkurs Piosenki Radzieckiej 1963 rok

8 czerwca 1963 rok zielonogórski klub TPPR pełen gości. Przyjechało 50 solistów, 2 duety i tercet, łącznie 57 osób ze wszystkich województw. Najliczniejsza była grupa kielecka: dwóch solistów i tercet. Miejscem przesłuchań kwalifikacyjnych było jak uprzednio kino „Newa”. Kolejność wystąpień ustalona zostaje w drodze losowania, a w podobny sposób przydzieleni zostają akompaniatorzy: Tatiana Wojtaszewska, Marian Radzik i Bogusław Klimczuk.



/Tatiana Wojtaszewska/



/Marian Radzik/

Przesłuchania przebiegały sprawnie, już po 6 godzinach jury rozpoczęło obrady. Przyznanych zostało 12 kolejnych nagród.
Podczas koncertu laureatów wszystkie miejsca na widowni Hali Ludowej były zajęte. Piosenkarzom towarzyszył zespół instrumentalny Franciszka Górkiewicza. Laureatka I nagrody Irena Szymańska z Warszawy oraz Tercet Męski z Radomia wykonują „Piosenkę Maszy” Andrieja Eszpaja przy akompaniamencie samego twórcy piosenki. Ten młody wówczas radziecki kompozytor jest honorowym gościem i jurorem zielonogórskich „finałów” - 1963. Wielkie brawa otrzymuje piosenka „Zawsze niech będzie słońce” w wykonaniu uczennicy z Żar Ruty Rothendler.
„Zawsze niech będzie słońce, zawsze niech będzie niebo” – śpiewają wszyscy wykonawcy na zakończenie koncertu. ( zaledwie w niecałe 3 miesiące od daty konkursu ta sama piosenka zabrzmiała w Operze Leśnej w Sopocie na Międzynarodowym Festiwalu w wykonaniu Tamary Miansarowej)
Wśród laureatów ( II miejsce) znajduje się studenta z Poznania ( Kalisz) Zdzisława Sośnicka – przyszła gwiazda polskiej piosenki. Na Festiwalu zagości jako gwiazda jeszcze min. w 1975 roku oraz 1989.



/Zdzisława Sośnicka/

W tydzień potem Polskie Radio w programie II nadaje fragmenty koncertu laureatów. Koncert zostaje w całości powtórzony ( na żywo) w Domu Kultury Radzieckiej w Warszawie. Podobnie jak w r. ub. imprezę zielonogórską odnotowuje miejscowa prasa oraz tygodnik „Przyjaźń”, który ponadto wydaje okazjonalny zbiorek piosenek radzieckich z zapisem nutowym oraz tekstem w językach polskim, ilustrowany zdjęciami z ubiegłorocznego konkursu.

PROGRAM:

Zielona Góra, 6 – 8czerwca 1963 r.

· Przesłuchania kwalifikacyjne w sali kina „Newa” przy akompaniamencie Tatiany Wojtaszewskiej, Mariana Radzika i Bogusława Klimczuka – fortepian.
· Koncert Laureatów w Hali Ludowej z udziałem Zespołu Instrumentalnego PR pod dyr. Franciszka Górkiewicza

Konferansjer: Bogdan Zalewski

JURY:
- Olga Łada – przewodnicząca
- Andriej Eszpaj – juror honorowy przedstawiciel Związku Kompozytorów ZSRR
- Tomasz Dąbrowski
- Ryszard Sielicki
- Czesław Szkudlarz
- Andrzej Wróblewski
- Salomea Milanowska – sekretarz jury

PIOSENKARZE – AMATORZY:
Uczestnicy II Konkursu: 40 solistów, 2 duety, 1 tercet ( łącznie 57 osób reprezentujących wszystkie województwa).
Pełna lista wykonawców nie zachowała się.

LAUREACI NAGRÓD:

I Irena Szymańska, Warszawa
II Zdzisława Sośnicka, Poznań
III Duet Lidia i Walentyna Dubrowin, Łódź
IV Pola Ćwiklińska, Lublin
V Zdzisław Sidorowicz, Warszawa
VI Emilia Niwelt, Kraków
VII Wojciech Bładys, Warszawa
VIII Kazimierz Pawlicki, Poznań
IX ex aequo: Ryszard Lorek z Koszalina, Ruta Rothen – Dler z Żar
X ex aequo: Robert Listopadzki, Kielce, Tercet męski z Kielc ( Jan Ćwiklak, Tomasz Fitas, Tadeusz Płusa.

I Konkurs Piosenki Radzieckiej 1962 rok

Pierwsze trzy nazwijmy to muzyczne spotkania z piosenką radziecką amatorów odbywały się pod nazwą „Konkurs Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze”. Dopiero od 1965 roku przyjęto nazwę „Festiwal Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze”.

I Konkurs Piosenki Radzieckiej odbywał się w dniach 15 i 16 Czerwca 1962 roku. Ranek 15 czerwca był ciepły i pogodny. W siedzibie Zarządu Wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko – Radzieckiej ( ZW TPPR) przy Al. Niepodległości było tłoczno i gwarno. Przyjechali laureaci Ogólnopolskiego Konkursu Piosenkarzy – Amatorów Piosenki Radzieckiej. Mieli za sobą eliminacje miejsce, powiatowe i wojewódzkie. W Zielonej Górze stanęli do rywalizacji ostatniej i najważniejszej. Niektórym amatorom towarzyszyli koledzy, znajomi, czasem ktoś z rodziny.
Po krótkim spotkaniu organizacyjnym wszyscy udawali się do odległego o parę kroków Kina „Newa”. Na widowni siedzą jurorzy, byli wśród nich goście z ZSRR, znany kompozytor Anatolij Lepin, oraz kierownik artystyczny „Zespołu Pieśni i Tańca Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej Jurij Kołyszkin. Jury przewodniczy prof. Olga Łada.



Na scenie udekorowanej emblematem TPPR prezentuje się kolejno 55 piosenkarzy amatorów ze wszystkich województw. Konkurs rozpoczęła przedstawicielka byłego dziś woj. białostockiego – Luba Tomczyk.



Ostatni jak przystało na gospodarzom, występują zielonogórzanie: duet Stefania Nowak, i Aleksander Eros oraz soliści: Zofia Wajsman, Kazimierz Cymbrykiewicz i Walentyna Szczors.
Prezentowany repertuar był bardzo zróżnicowany: od zabawnych czastuszek, po żołnierskie pieśni. Duża rozpiętość wieku, najstarszy pośród amatorów Aleksander Kalinowski z Białegostoku liczył ponad 40 lat, a najmłodszą uczestniczką była 10 letnia uczennica z Pruszkowa – Danusia Kaczyńska.



Akompaniament prowadzili na przemian pianiści: Tatiana Wojtaszewska, Mieczysław Janicz, Wiktor Milewski.
Uroczysty koncert laureatów odbył się wieczorem 16 czerwca 1962 roku w Hali Ludowej przy ul. Wrocławskiej. Piosenkarze śpiewali z towarzyszeniem zespołu instrumentalnego Mieczysława Janicza. Wśród laureatów 14 nagród, znajduje się 12 solistów i dwa duety wokalne. W kilka miesięcy po udanym debiucie amatorów, Uczestnicy I Konkursu Piosenki Radzieckiej dają koncert w Nowej Soli z okazji „Dni Ziemi Nowosolskiej”.

Konkurs zapoczątkował już wtedy pierwszą tradycje, „Gość Festiwalowy”. Pierwszym był w/w kompozytor Anatolij Lepin, nie usłyszał na nim ani jednej swojej piosenki, ale za sześć lat uczestnicy festiwalowi wspólnie będą śpiewać piosenkę Anatolija z polskim tekstem Wiktora Maksymkina pt. „Raz, dwa, trzy Kozaczok”.

Pierwszym laureatem I nagrody w dziejach konkursu i Fesiwalu Piosenki Radzieckiej był w 1962 roku Aleksander Nizowicz ze Szczecina. W kilka lat po sukcesie, opowiedział o swojej „przygodzie z Konkursem”.
„ …Do Zielonej Góry przyjechał odważnie, wieżąc w swoją dobrą gwiazdę ( kilka tygodni przed Konkursem zajął pierwsze miejsce w Konkursie na wykonawcę piosenki studenckiej – pokonując w zmaganiach Tadeusza Chyłę, Fryderyke Elklane). Po wygranej na obu znaczących wówczas festiwalach podjął naukę śpiewu, rytmiki i interpretacji pod okiem pianisty Juliana Sztatlera. Uczył się wspólnie ze Stenią Kozłowską, Reginą Pisarek i Łucją Prus. Nauka trwała dwa lata. Poźniej występowała w programie Zbigniewa Kurtycza, a następnie związał się na długo z zespołem Filipinki..."

Skromnie, bez efektownej oprawy, bez rozgłosu w prasie i bez szumu kamer telewizyjnych rozegrał się w dniu 15 czerwca 1962 roku prolog do gigantycznego dzieła: finał I Konkursu Piosenki Radzieckiej. Nikt z organizatorów, uczestników, gości nie marzył nawet, że z tego co działo się tego dnia w zielonogórskim Klubie TPPR, wyrośnie w Przyszłości taka impreza, jaką był Festiwal Piosenki Radzieckiej. „… Przesłuchania finalistów trwały sześć godzin, i miały charakter roboczy. Prof. Olga Łada jak w szkółce co chwilę klaskała w dłonie wołając do amatorów: proszę jeszcze raz od początku – wspomina „Gazeta Lubuska”.



/Olga Łada witana przez reportera gazety/

PROGRAM:
· Przesłuchania kwalifikacyjne w sali kina „Newa” przy akompaniamencie Tatiany Wojtaszewskiej i Wiktora Milewskiego – fortepian, oraz Mieczysława Janicza – akordeon.
· Koncert Laureatów w Hali Ludowej z udziałem zespołu instrumentalnego Mieczysława Janicza.


Konferansjer : Marian Jonkajtys.

JURY:
- Olga Łada – przewodnicząca
- Anatolij Lepin – juror honorowy
- Tomasz Dąbrowski
- Władysław Jakubowski
- Ryszard Sielicki
- Zdzisław Sioerpiński
- Czesław Szkudlarz
- Jarosław Tarczyński – sekretarza

LAUREACI NAGRÓD:

I Aleksander Nizowicz, Szczecin
II Jarosław Szulc, Warszawa
III Luba Tomczyk, Białystok
IV Aleksander Kalinowski, Białysok
V Zofia Wajsman, Zielona Góra
VI Elżbieta Chotkowska, Olsztyn
VII Krystyna Rzepka, Bydgoszcz
VIII Łucja Fornalik, Warszawa
IX Duet Krystyna i Zofia Iliasz, Szczecin
X Eram Manukian, Warszawa
XI Walentyna Szczorys, Zielona Góra
XII Kazimierz Sergiel, Gdańsk
XIII Kazimierz Cymbrykiewicz, Zielona Góra
XIV Duet Stefania Nowa, Aleksander Eros, Zielona Góra

Pełna lista nazwisk osób biorących udział w Konkursie nie zachowała się.

GALERIA









/A poniżej dwie uczestniczki I Konkursu, niestety danych persolanych brak...może ktos się rozpozna na nich? Prosze o kontakt./





Tytul następnego posta "II Konkurs Piosenki Radzieckiej 1963 rok".

FPR w Zielonej….

Witam wszystkich po długiej przerwie…
Miło mi, że grono obserwatorów w dalszym ciągu się powiększa, dziękuje też stałym „podglądaczom” za sugestie i pomysły dotyczące bloga.
Czas zacząć nowy etap…

Długo się zastanawiałem czy aby pomysł, który rodził się w mojej głowie będzie można zrealizować, czy aby znajdzie się ktoś kto będzie chciał wspominac, czytać?
Odpowiedz przyszła, szybko i całkiem niespodziewanie…

Festiwal Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze, reaktywowany niespełna 3 lata temu pod zmienioną nazwą Festiwal Piosenki Rosyjskiej w Zielonej Górze… to temat następnych postów zamieszczanych na łamach mojego bloga.

Przez całe lata 90 – te, wyśmiewany, potępiany, zapomniany…czy słusznie?

Kilka tygodni temu zupełnie przypadkiem natknąłem się na dwa niesamowite wydawnictwa książkowe. Pierwsze z nich to bogato ilustrowany album wydany z okazji XV - lecia Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze, drugie wydawnictwo to prawie 500 stronicowa książka poświęcona historii tego festiwalu pod znaczącym tytułem „Ludzie i Piosenki”, barwnie i szczegółowo opisana historia FPR rok po roku. Obie autorstwa Haliny Ańskiej.
Książki te posłużą, jako źródło informacji o FPR począwszy od 1962 roku aż do 1989 roku.



Oczywiście będą tez i nagrania, oraz całe mnóstwo unikalnych zdjęć, na których będzie można zobaczyć wielu znanych do dziś artystów, dla których Festiwal stał się przepustką do kariery na polskiej scenie muzycznej.



Już za kilka dni, pierwsze wspomnienie rok 1962 i I Konkurs Piosenki Radzieckiej…

…
1984 rok

„Pogasły Reflektory, opustoszały scena i widownia, skończył się XX Jubileuszowy Festiwal. Za nami 20, a właściwie 23 – letnie dzieje tej imprezy, będącej czymś niezwykłym w życiu społecznym i kulturalnym Zielonej Góry. Imprezy, która co roku ożywia ruch amatorski i przyczynia się do poznawania kultury narodów ZSRR.
Na zdjęciu niżej członkowie zespołu „Impuls” z Działdowa – zdobywcy „Złotego Samowara” życzą – szczęścia wszystkim amatorom, którzy w przyszłości znajdą się na tej scenie.
Przed nami następne festiwale, aż do stu - i dalej!”


/fot. R.Bronioarek/