Hana Zagorová

Nigdy nie przypuszczałem, że Czeska piosenka na dobre zagości w moim domu. Przygoda z nią trwa mniej więcej 3 lata.
Muszę jednak przyznać, że niechętnie podchodziłem do piosenek, które wykonywane były w innym niż polski język. Lecz w tym przypadku od samego początku, po pierwszych taktach piosenki bardzo mi się spodobały i tak pozostało do dziś. Hana Zagorova, Helena Vondrackova, Marta Kubisova, Marie Rottrova, Nadia Urbankova, Stanislav Hlozek, Petr Kotvald itd. To tylko nielicznie nazwiska Czeskiej Muzyki Rozrywkowej które przypadły mi do gustu.
Tematem dzisiejszego posta będzie Hana Zagorova, dzis śmiało mogę powiedzieć obok Zdzisławy Sośnickiej jedna z moich ulubionych piosenkarek.
Duhova Villa, Kamarad, Biograf laska, to pierwsze piosenki Hany Zagorovej które poznałem, tak zaczęła się moja przygoda z czeską piosenką a zarazem poszukiwaniami muzycznych dokonań Hany Zagorovej.
Hana Zagorova….
Gdy jako siedmioletnia dziewczynka zaczęła uczyć się gry na pianinie w rodzinnych Petrikovicach, nikt nie przypuszczał, że za mniej więcej dwadzieścia pięć lat stanie się jedną z najwybitniejszych osobowości wówczas na Czechosłowackiej scenie muzycznej i na długie lata pozostanie najpopularniejszą piosenkarką. Z początku nic nie wskazywało na to, by miała się poświęcić uprawianiu muzyki. W szkole podstawowej pisała rozmaite bajeczki pełne ciekawych pomysłów, z zabawnymi puentami. Zanim skończyła dwanaście lat, próbowała imitować grę aktorską.



W 1963 dostała się do finału konkursu młodych talentów w Ostrawie. Kompozytor i dyrygent Frantisek Trnka rozpoznał rodzący się talent i Hana dostała się do czechosłowackiego studia nagraniowego w Ostrawie. Tam postało nagranie „PIsnicka v bilem” a o młodej piosenkarce wkrótce zaczęto mówić w środowisku.
W 1964 zdała maturę i dostała się do brneńskiej akademii sztuki im. Janacka. Kierunek – aktorstwo. Zaczęła dostawać niewielkie role w miejskim teatrze w Brnie.



W 1966 rozpoczęła współpracę z muzyczną grupą Flamingo (później przemianowaną na Plamenaci) – z tego okresu warto wspomnieć utwór trębacza Richarda Kovalcika, „Svatej kluk”, który Zagorova wykonywała do własnego tekstu. Wówczas rodził się styl, łączący talenty wokalne z umiejętnościami aktorskimi. Popularnie nazywano tę manierę „ostrawski beatowy chanson” i głównie z niego składał się ówczesny repertuar Hany Zagorovej. O młodej gwieździe zaczęło być coraz głośniej; w 1965 w Czeskim Słowiku była trzydziesta, rok później dwudziesta druga, potem siedemnasta, piąta, czwarta…



Wraz z kolegami z uczelni Hana Zagorova wystąpiła w sztuce telewizyjnej „Józefina” Vladislava Vancury, lecz gdy skończyła szkołę, postanowiła skoncentrować swą karierę na muzyce popularnej. W 1967 przeszła gruźlicę, która na pewien czas spowodowała wycofanie się artystki z kariery. W 1969 roku przeniosła się do Pragi, by tam dotrzeć do szerszej publiczności. Tym samym zakończyła współpracę z grupą Flamingo, która to grupa zaopiekowała się inną późniejszą sławą czeskiej muzyki – Marie Rottrovą.
W tym okresie zaczela występować za granicą.
Była gościem programów Karela Gotta, występując z orkiestrą Vaclava Zahradnika (autora jej wczesnego przeboju „Bludnicka Julie”).



Śpiewa również jako gość na koncertach Evy Pilarovej. W kilka lat później rozpoczyna współpracę z orkiestrą pod dyrekcją Josefa Vobruby i dokonuje kolejnych nagrań. Jednocześnie nie zaniedbuje aktorstwa, występując sporadycznie w sztukach i filmach telewizyjnych.
W 1971 roku koncertowała na Kubie. A przebojami w Czechach stały się „Gvendolina” i „Ja sem tva neznama”. Krytyka docenia ją w nie szczędząc pochlebnych opinii, ceniąc Ją za umiejętne łączenie pasji wokalnej ze zdolnościami aktorskimi oraz efektowne przekazanie na scenie młodzieńczych emocji. Publiczności podoba się kolaż muzycznej dramaturgii i szlagieru, w dobrym tego słowa znaczeniu.
W 1972 była drugą najlepiej sprzedającą płyty artystką w Czechosłowacji (po Nadzie Urbankovej) a rok później koncertowała już z własnym zespołem oraz rozpoczęła wieloletnią współpracę z orkiestrą Karla Vagnera, cenionego muzyka i kompozytora.



„Wiedziałam od początku, że do takiej współpracy wcześniej czy później dojdzie. Z Karlem znaliśmy się już z innych zespołów, na przykład z orkiestry Vaclava Zahradnika, gdzie Karl grał na basie (…) Żadna długotrwała współpraca nie może obyć się bez wzajemnej tolerancji. Prawdą jest, że lepszego towarzystwa obok siebie nie potrafię wskazać.”



Jako goście Hany Zagorovej śpiewali Michal Prokop i Petr Rezek, którzy potem odeszli, by – jak niegdyś Zagorova – podążać ścieżkami własnej kariery.
W 1978 roku wystpila na Festialu Interwizji Sopot wspolnie z wloskim piosenkarzem Drupim, gdzie wspolnie wykonali piosenke "Setkani".



W 1980 Hana Zagorova nawiązała współpracę z duetem Petr Kotvald – Stanislaw Hlozek, którzy dzięki występom z Zagorovą stali się bardzo popularnymi artystami.





W tym samym roku wystąpiła w pełnometrażowym filmie „Trhak”, w którym również zaśpiewała kilka piosenek. Ukazała się także anglojęzyczna płyta „Breviary of love”, przeznaczona dla publiczności spoza Czechosłowacji. Była również bardzo popularna w Polsce (w plebiscycie pisma Non Stop zajęła trzecie miejsce w kategorii „wokalistka”).



Karel Vagner: „Z początku myśleliśmy, że Hanka będzie szansonistką w stylu Hany Hegerovej, ale odkryliśmy z czasem, że czeska publika potrzebuje od niej nie tylko piosenek do rozmyślania, ale i do tańca”. Na przełomie lat 70 i 80 (1978-1985) Hana zdobywała pierwsze miejsce w plebiscycie „Czeski słowik” (prześcigając niezwykle popularną Helenę Vondrackovą). Zaczęła też kręcić program telewizyjny „Dluhy Hany Zagorove”, który stał się cykliczną prezentacją najnowszych muzycznych dokonań samej zainteresowanej oraz jej gości.



28 sierpnia 1986 Hana poślubiła Vladimira Harapese, popularnego tancerza, którego próbkę talentu można zobaczyć w teledysku „Slava je bal”. W tym samym roku, wzorem USA For Africa czeskie gwiazdy (wraz z Haną, której partia otwierała utwór) nagrały piosenkę „Nehjezci darek”. Dochód ze sprzedaży singla przekazany został na zakup przyborów szkolnych do szkół w Nikaragui. W tym samym roku Hana zakończyła współpracę z duetem Kotvald-Hlozek z powodu rozpoczęcia solowej kariery przez Petra Kotvalda.
Rok później zakończono produkcję serii programów „Dluhy Hany Zagorove”.
Warto nadmienić że Hana Zagorova nie angażowała się nigdy oficjalnie w politykę aż do momentu sporządzenia Karty 77 – dokumentu, stworzonego przez ugrupowanie polityczne, na którego czele stał Vaclav Havel. Dokument ów występował przeciwko władzy komunistycznej, broniąc praw człowieka i demokracji. Hana Zagorova była jedyną czeską gwiazdą muzyki, która podpisała w roku 1989 petycję, popierającą Kartę 77.
Inne znane nazwiska pojawiły się pod tzw. „antykartą”, czyli dokumentem negującym założenia Karty 77 – często wbrew własnej woli lub wiedzy.
Przełom lat 80 i 90 to czas wielkich zmian zarówno w czeskiej polityce, jak i w sztuce. Hana Zagorova należała już wtedy do starszego pokolenia wykonawców, którego twórczość kierowana była raczej do czterdziestolatków niż – jak do tej pory – do młodzieży i mas. Zagorova rozważała nawet opuszczenie biznesu muzycznego ze względu na fakt, że zbyt różne były oczekiwania w stosunku do jej sztuki –czego innego chcieli starsi słuchacze, młodsi natomiast nie rozumieli niektórych piosenek. Ostatecznie postawiła na fanów ze swojego pokolenia.
Uspokoił się jej image, złagodniał repertuar. W tym duchu wydawane były płyty począwszy od albumu „Ziva voda”.



30 kwietnia 1992 Hana poślubiła śpiewaka operowego Stefana Magritę, z którym dokonała wspólnych nagrań na wydane później albumy świąteczne „Ave” i „Ave 2”.



W 1993 została gospodynią programu telewizyjnego „Kdyz nie muzu spat”, transmitowanego na żywo. W programie wykonywała również utwory ze swojej kariery. W połowie lat dziewięćdziesiątych ukazały się albumy „Maluj zase obrazky 1 i 2”, na których Zagorova nagrała na nowo swoje stare przeboje. Wydano także pamiętniki pod tytułem „…mez to zapomenu”.



A pod koniec lat 90- tych Hana Zagorova odnowiła współpracę z duetem Kotavld-Hlozek i od tego czasu występuje z nimi okazyjnie. Wydano również album „Muj cas” z nowymi aranżacjami wspólnych hitów Hany i Kotvalda z Hlozkiem. Na początku nowego wieku występowała także jako gość (znów) Karela Gotta na jego tournee. Płyty, wydawane w tym okresie, sprzedawały się znakomicie (100 tysięcy kopii albumu „Hanka” zagwarantowało artystce Złotą Płytę). Zagorova występowała także w programach telewizyjnych, prowadzonych przez innych artystów (np. Lucie Bila).



Ukazało się kilka płyt, podsumowujących dorobek Hany Zagorovej. Jednocześnie artystka stale koncertuje i wydaje nowe piosenki. Jest również zaangażowana w działalność teatralną – występując w musicalu „Kuba Rozpruwacz”.

W przygotowaniu tego materiału pomógł mi mój serdeczny kolega również Marcin, który swego czasu stał się inspiratorem moich czeskich fascynacji muzycznych. Marcin --ŕ dzięki!
Hana Zagorova nagrała ponad 700 piosenek wydała kilkanascie płyt setki singli, i kilkanaście płyt składankowych, nie jestem tu w stanie wskazać dokładnej dyskografii, wobec czego polecam oficjalny serwis internetowy poświęcony twórczości Hany Zagorovej www.hanazagorova.cz
Wyjątkowa piosenkarka, za to wyjątkowo kilka nagrań Hanki z różnego okresu jej twórczości.

A oto moja kolekcja:

Płyty winylowe LP,SP




CD




DVD

GALERIA