Dana Lerska

1974 rok … 10 lat na estradzie

Ukończyła filologie polską na Uniwersytecie Warszawskim. Piosenką zainteresowała się będąc już na studiach. Śpiewu uczyła się prywatnie u wielu znanych autorytetów m. in. U Marii Kaweckiej i Władysława Brzeźninskiego.
Pierwsze kroki w zawodzie piosenkarskim stawiała w Studio Piosenki „Pod Gwiazdami” w Warszawie. W roku 1961 za namową Ludmiły Jakubczak wzięła udział w organizowanym przez PAGART przesłuchaniu dla zagranicznych impresariów. W rezultacie otrzymała liczne oferty na zagraniczne wyjazdy artystyczne.



W latach 1962 – 66 występowała z Kwartetem Warszawskim i Nowymi Polanami.
W 1963 roku na Festiwalu Piosenki w Sopocie zdobyła nagrodę za udany debiut piosenką „ Szedł Anastazy do Anny”/ Już w roku następnym otrzymała także nagrodę zagraniczną przywiezioną z Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Rostoku.
Latem 1967 roku, śpiewana przez nią piosenka „Po prostu jestem” na festiwalu w Sopocie ( w dniu międzynarodowym) zdobyła pierwszą nagrodę. Jest ona chyba największym i najbardziej cenionym przez piosenkarkę osiągnięciem.
Później przyszły udane występy na wielu krajowych i zagranicznych festiwalach min. kraje demokracji ludowej, RFN, Berlin, Austria, USA i Kanada.
Do najpopularniejszych piosenek z jej wczesnego repertuaru należą :” Jaka szkoda, że nie wcześniej”, „Zakochani są wśród nas”, „Polubisz to co ja”, „Nie miej do mnie żalu”.



Innym zupełnie rozdziałem w życiu artystycznym Dany Lerskiej był udział w Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. Piosenkarka co roku stawała do konkursu i wielokrotnie była nagradzana.
Do piosenek o tematyce żołnierskiej, które zyskały największą popularność należą: „Wrzosy, „Szli na zachód osadnicy”, To oni szli”, „Za mundurem panny sznurem”, „ Dla żołnierza mało trzeba”, „Kwiaty jednego życia”.
W latach 73-74 o piosenkarce słychać było coraz mniej, powodem były kilkukrotne i dość długie wyjazdy na koncerty do ośrodków polonijnych w Stanach Zjednoczonych.
Na początku kwietnia 1974 roku w gmachu „Teatru żydowskiego” odbył się jej pierwszy recital piosenkarski, na którym zaprezentowała słuchaczom swój najnowszy eksportowy program przygotowany dla publiczności USA. Recital składał się z trzech części zawierających najpopularniejsze piosenki z lat minionych, aktualne i atrakcyjne pozycje znane z innych krajowych wykonań oraz przeboje z krajów przez piosenkarkę odwiedzanych.



Piosenkarce towarzyszył zespół instrumentalny Wanderpol, kierowany przez Włodzimierza Wandera – saksofonistę tenorowego, eks – członka grupy Polanie, kompozytora wielu piosenek Dany Lerskiej.
W połowie 1974 roku, ponownie wyjechała wraz zespołem do Chicago na około rok, gdzie występowała w „Cafe Polonaise”. Przed wyjazdem udało się jej nakręcić recital dla TV oraz dokonac kilku nagrań dla Polskiego Radia.

Piosenkarka zmarła 27 stycznia 2006 roku.