Najpiękniejsza z Trubadurów…
Dziś zupełnie zapomniana, nie wiem czy ktokolwiek potrafi zanucić jakaś Jej piosenkę. Co najgorsze nawet Leksykon Wolańskiego milczy na temat jej osoby. Zupełnie to nie zrozumiałe dla mnie, bo przecież w latach 70 – tych była niezwykle popularna, i to nie tylko dlatego że śpiewała z Trubadurami – później solowo ale dlatego iż była również żoną Krzysztofa Krawczyka.
Należała do dobrze znanych postaci w polskiej piosence. Debiutowała na Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie trafiając do grona finalistów tej imprezy do tzw. „Złotej dziesiątki”. Swoją karierę rozpoczynała w 1966 roku w zespole Tarpany. Pierwszych nagrań dokonała w 1968 roku z zespołem wokalnym Amazonki powstałym z inicjatywy Jana Janikowskiego, z którym wystąpiła na VII Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1969 roku. Z okresu działalności w Amazonkach pozostała dość znana piosenka „Motyle”.
W roku 1970 przystąpiła do zespołu Trubadurzy. Z zespołem nagrała trzy płyty. Był to okres gdzie nie tylko śpiewała ale również grała na różnych instrumentach.
W 1974 roku odeszła ze zespołu, by stworzyć duet z Krzysztofem Krawczykiem (prywatnie i na scenie) tworząc zespół Fair.
W tym okresie wiele podróżowali.
Odbyli 3 duże tournee po USA koncertując dla poloni. W recitalach Krzysztofa Krawczyka prezentowała sześć swoich piosenek. Przez cały okres od odejścia z Trubadurów, miała problem z repertuarem, jej piosenki nie potrafiły zaistnieć. Próbowała nawet swoich sił jako aktorka występując w programie telewizyjnym pt. „Kochałem Panią” gdzie recytowała wiersze Aleksandra Puszkina, wcielając się w postać Natalii Gonczarowej. Rola w TV spektaklu dała Jej wiele satysfakcji, gdyż jak stwierdziła w wywiadzie dla SYNKOPY z 1977 roku poznała nową formę wypowiedzi estradowej.
W połowie lat 70 – tych wycofała się z estrady by poświecić swój czas wychowaniu dziecka.
Powróciła w 1978 roku wydając swoją pierwszą a zarazem ostatnią długogrającą płytę na której zaprezentowała swój dorobek piosenkarski oraz kilka piosenek premierowych kompozycji Aleksandra Maliszewskiego, Krzysztofa Krawczyka, Ryszarda Poznakowskiego oraz Zbogniewa Hołdysa.
W tym samym roku wystąpiła jako solistka na Festiwalu Piosenki w Berlinie zdobywając wyróżnienie.
Na początku lat 80 – tych wycofała się z estrady.
Dyskografia:
LP. „Jestem tylko dziewczyną” Pronit, SX 1596, 1978 rok.
Strona A:
1. Jestem tylko dziewczyną
2. Chwila, chwilę trwa
3. Pięć minut łez
4. Motyle
5. Nie znam Ciebie
Strona B:
1. Życie po raz pierwszy
2. Nie lubię dobrych rad
3. Nocny autobus
4. Gra na remis
5. To będzie coś
Zdjęcia z okładki płyty:
Tło muzyczne do dzisiejszego posta to piosenka z płyty Haliny Zytkowiak pt. „Nie znam Ciebie”. Kompozytorem piosenki jest Krzysztof Krawczyk, który śpiewa w refrenie piosenki wspólnie z Haliną.
O dobrze żeż przypomniał. Winyl, wkrótce będzie do posłuchania.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńDobrze zaczęła a skończyła, ha, ha, na kołobrzeskiej estradzie. Szkoda.
OdpowiedzUsuńWystępowanie na estradzie kołobrzeskiej w ogóle a w początkach stanu wojennego to szczególny obciach.
OdpowiedzUsuńNo fakt w okresie stanu wojennego nie był to Festiwal muzyki, a propagandy reżimu. Aczkolwiek z tego okresu festiwalu zachowało się wiele nagrań które nie miały nic wspólnego z piosenką żołnierską czy "reżimową".
OdpowiedzUsuńTo zawsze był Festiwal Reżimowy, jakby nie patrzeć, na którym i owszem trafiały się, rzadko bo rzadko, bardzo dobre piosenki.
OdpowiedzUsuńInformacja w sprawie początku kariery Haliny Żytkowiak.
OdpowiedzUsuńW 1964 roku w nowo wybudowanym akademiku Politechniki Poznańskiej przy ul. Zamenhoffa powstał Studencki klub „AGORA”. Kierownikiem klubu w tym czasie był Franek Dzięgielewski. Lata sześćdziesiąte to "złote lata" kultury studenckiej. Tu rozpoczęła karierę polska Piosenkarka Halina Żytkowiak. Występowała w klubie wraz z zespołem big beatowym „METEORY” w składzie: Jacek Kaluba – gitara rytmiczna, Zbigniew Szymkowiak – gitara solowa, Stanisław Dajczak – gitara basowa, Włodzimierz Woźniak – perkusja , później Piotr Janton, Czesław Staszak – śpiew.
Zespół występował także w klubach „HP. Cegielskiego”, „Pometu” itp.
Halina Żytkowiak była najjaśniejszą gwiazdą tego zespołu.
Na "fajfy" (każda sobota i niedziela) na których grały „METEORY” przychodziły tłumy jego fanów . Wielokrotnie w klubie brakowało miejsca. W 1965 roku Halina Żytkowiak wraz z zespołem „METEORY” na zlocie Młodzieży we Frankfurcie n/O z bardzo dobrym skutkiem reprezentowali nasze miasto Poznań. Największym jej hitem, który śpiewała Halina Żytkowiak była piosenka z repertuaru Brendy Lee - I'm sory. Przez ten czas miała wiele interesujących ofert innych zespołów. Była najbardziej obiecującym talentem piosenkarskim w tym czasie. W końcu wybrała. W styczniu 1966 przeszła zespołu do „TARPANY”. Po tym zespół „METEORY” uległ samorozwiązaniu.
Były członek zespołu „METEORY”:
Stanisław Dajczak
Witam panie Stanisławie, bardzo się cieszę ze przpomniał pan poczatki drogi artystycznej Pani Haliny, szkoda, ze tak mało nagran jest dostepnych, szkoda, ze sama pani Halina zamilkła..
OdpowiedzUsuńA teraz pani Halina jest bardzo chora i współczuję bardzo
OdpowiedzUsuńŻyczę Pani Halince szybkiego powrotu do zdrowia i spokojnego, dalszego życia.
OdpowiedzUsuńStan,
Mam, nadzieje, ze zagląda tu ktoś kto zna panią Halinę, pragnę poinformowac iż post o Halinie Żytkowiak bije rekordy popularnosci w statystykach, jest to najczęsciej przegladany wpis na blogu.
OdpowiedzUsuńPani Halino życze dużo zdrowia, mam nadzieje, zagosci pani na blogu i zamieszcze wpis który byłby bardziej szczegółowy o pani osobie.
We wtorek 22 marca 2011 zmarła w Los Angeles. Miała - dla przypomnienia - 63 lata.
OdpowiedzUsuńAMISAS.
świetna nie doceniona artystka
OdpowiedzUsuńi urocza ciepła kolezanka.
Zegnaj Halinko
Zbyszek Mrozowski perkusja grupa "FAIR"